Utanç Verici

Dakikalar ilerledikçe dogdugum köy olan Arjantin’in Çikistita On Törmet kasabasini özlüyordum. Dayanamayip bavulumu toplarken dayimin ikinci karisi kontes Valentina ‘nereye?’ dedi. ‘Türkiye’den kopuyorum’ dedim ve kapiyi kirarak çiktim. Çikistita ya vardigimda hemen kazi çalismalarina basladim. Buldugum Türk bayragina sarilip öptüm ve bütün gece onla uyudum kalktigimda çocukluk arkadasim Ardiles 33 sene önceki gibi ip atliyordu ‘Solo porto onto pisto del Turco’ dedi. ‘Fis’ deyince kosarak geldi ve dirsegimden öptü. Sonrada bana kazi çalismalarimda yardimci olabilecegini söyledi. Bu arada Afyonlu Kurthan dedemin sari su matarasini ararken Dünyanin çekirdegine kadar inmistik. Burada rastladigimiz iki Nasa görevlisi bize çok konuksever davrandilar. Çilingir sofrasi kurup muhabbete basladik. Kari muhabbetinden sikilip Çikistita'ya geri döndüm. Yaklasik yarim saat sonra Ardiles geldi ve ‘niye o kadar yürüdün, bizi uzay gemileriyle birakirlardi’ dedi. ‘Türklerden gelecek kötülügü Amerikalilardan gelecek iyilige tercih ederim’ dedim ve Bayragi boynuma dolayip intihara tesebbüs ettim. O sirada Ardiles bayraga asit atip kopmasini sagladi bunu irkima ve sopuma hakaret olarak kabul edip Ardiles’i desip lesinin etrafinda zeybek dansi yaptim yoruldum su içtim gelistim.